برش‌های درون مصراعی در شعر شفیعی کدکنی ( با تأکید بر هزاره‌ی دوم آهوی کوهی)

چکیده:برش‌های درون مصراعی یکی از تجلیات کمتر شناخته‌شده‌ی موسیقی شعر است که در صورت استفاده بجا از طریق ایجاد وقفه‌ها و درنگ‌های موسیقایی در لابه‌لای مصراع‌های شعری علاوه بر برجسته‌سازی زبان و نیز دیداری کردن شعر، طنین و آهنگ موسیقایی آن را نیز افزایش می‌دهد.شفیعی کدکنی به‌خصوص در آخرین دفترهای شعری‌اش از این شیوه به شکل گسترد ه ای استفاده کرده است.در این پژوهش که باهدف بررسی برش‌های درون مصراعی در شعر شفیعی کدکنی صورت گرفت مشخص شد در مجموعه "هزاره‌ی دوم آهوی کوهی" درمجموع 390 بار از برش‌های درون مصراعی استفاده‌شده است. البته پراکندگی این مقوله در دفترهای مختلف شعری یکسان نیست. از این میان« در ستایش کبوترها» 96 مورد(61/24%) بیشترین رقم را به خود اختصاص داده است و دفترهای "مرثیه‌های سرو کاشمر" با 85مورد (79/21%)"غزل برای گل آفتابگردان" با 82 مورد( 02/ 21%) "ستاره‌ی دنباله‌دار "با66 مورد ( 93/16%) و خطی ز دل‌تنگی با 61 مورد( 64/15%) پس‌ازآن قرار می‌گیرند.طی این بررسی همچنین مشخص شد که برش‌های درون مصراعی در شعر شفیعی عمد تا با سه هدف ، تشدید طنین و ضرباهنگ موسیقیایی شعر، دیداری کردن شعر ونیز برجسته‌سازی سازه‌های نحوی صورت گرفته است.